എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും ഒരു നല്ല സുഹൃദ്ബന്ധം ഉണ്ടാക്കുന്നതില് കള്ളുകുടിയുടെ പ്രാധാന്യത്തെ പറ്റി നിങ്ങള്ക്കറിയാമല്ലോ. ഒന്നോ രണ്ടോ വര്ഷം ഒന്നിച്ചു പഠിക്കുകയോ അല്ലന്കില് അയല്പക്കത്ത് താമസിക്കുന്നവരോ തമ്മില് ഉള്ള സൌഹൃദത്തേക്കാള് വലുതായിരിക്കും ഒന്നിച്ചിരുന്നു രണ്ടു ലാര്ജ് വിടുന്നവര് തമ്മിലുള്ള സ്നേഹം. ഇതിനെ ആയിരിക്കും സോഷ്യല് ഡ്രിങ്കിംഗ് എന്ന് പറയുന്നത് അല്ലെ?
കോളേജില് പഠിക്കുന്ന കാലത്ത് പല തവണ ഞാന് കമ്പനി കൂടി ബാറിലും ഷാപ്പിലും ഒക്കെ വെള്ളമടിക്കാന് പോയിട്ടുണ്ട്. ഒരു മുക്കുടിയന് ആയിരുന്നു എന്ന് ആരും തെറ്റിദ്ധരിക്കരുതേ. സത്യത്തില് ഞാന് ഒരു സോഷ്യല് ഡ്രിന്കര് മാത്രമാണ്. സുഹൃത്തുക്കള് നിര്ബന്ധിക്കുമ്പോള് 'നോ' എന്ന് പറയാന് പറ്റുമോ?. അവര്ക്കു വേണ്ടി മാത്രമാണ്, അല്ലന്കില് പുതിയ ആത്മാര്ത്ഥ മിത്രങ്ങളെ ഉണ്ടാക്കുക എന്ന ഉദ്ദേശത്തോടു കൂടി മാത്രമാണ് ഞാന് മനസില്ലാ മനസോടെ കോട്ടയത്തെയും എറണാകുളത്തെയും പല മദ്യശാലകളിലും കയറിയിറങ്ങിയത്.
മിക്ക സ്ഥലങ്ങളിലും ഞാന് പോകുന്നത് മദ്യപിക്കാന് ആയിരുന്നില്ല. നോണ് വെജ് അന്നും ഇന്നും എന്റെ ദൌര്ബല്യമാണ്. എന്റെ വീട്ടില് എല്ലാവരും സസ്യഭുക്കുകള് ആയതുകൊണ്ട് നല്ല എരിവുള്ള ഇറച്ചിയും മീനും കഴിക്കണമെങ്കില് ബാറിലോ ഷാപ്പിലോ പോകണം. കോട്ടയം, എറണാകുളം ജില്ലകളിലെ നല്ല ഫുഡ് കിട്ടുന്ന ഷാപ്പുകള് ചോദിച്ചാല് ഞാന് പറഞ്ഞു തരുന്നതായിരിക്കും. പക്ഷെ കള്ളിന്റെ ഗുണനിലവാരം ചോദിക്കരുത്. അഹങ്കാരം കൊണ്ടല്ല, അറിയാന് പാടില്ലാഞ്ഞിട്ടാ.
പിന്നെ ഇങ്ങനെ എരിവുള്ള ഭക്ഷണങ്ങള് കഴിക്കുമ്പോള് എരിവു പോകാന് ശകലം വെള്ളം കുടിക്കേണ്ടി വരും. കള്ള് ഷാപ്പില് മിനറല് വാട്ടറോ കോക കോളയോ കിട്ടില്ലല്ലോ. അപ്പോള് ആ തിടുക്കത്തില് ഞാന് ഒന്നോ രണ്ടോ ഗ്ളാസ് കള്ള് വിഷമിച്ച് ഇറക്കിയാലായി. അത് തൊണ്ടയിലൂടെ ഇറങ്ങുമ്പോള് അനുഭവിക്കേണ്ടി വരുന്ന ബുദ്ധിമുട്ട്, ഹൊ ഭയന്കാരം തന്നെ. ഈ ആള്ക്കാരൊക്കെ എങ്ങനെയാണാവോ കള്ളുകുപ്പികള് തീര്ക്കുന്നത്.
പൊടിമീന് ഫ്രൈ, കക്കാ ഇറച്ചി, തവളക്കാല്, ഞണ്ട് കറി, പോത്ത് ഉലത്തിയത്, പോര്ക്ക് ഫ്രൈ, ബി. ഡി. എഫ്, താറാവിറച്ചി ഫ്രൈ, കരിമീന് വാഴയിലയില് പൊള്ളിച്ചത്, കൊഞ്ചു കറി, പോട്ടി, കോഴിക്കാല് ചുട്ടെടുത്തത് ഇത്യാദി വിഭവങ്ങളുടെ ഒരു ആരാധകന് ആയിരുന്നു ഞാന്. ഇതെല്ലം വീട്ടില് ഉണ്ടാക്കാന് പറ്റുമോ?
'പാമ്പിനെ വെട്ടിക്കൊന്നു കറിവച്ചു തന്നാലും നീ തിന്നുമാല്ലോടാ' എന്ന് കൂടെയുള്ളവര് എന്നോട് പറയാറുണ്ട്. ഏകദേശം ശെരിയാണ് താനും. കിട്ടിയാല് തിന്നാന് എനിക്ക് യാതൊരു മടിയുമില്ല. ഉള്ള ചൈനീസ് രസ്റൊരന്റില് ഒക്കെ കയറി പച്ച മീനും, പകുതി വേവിച്ച ഇറച്ചികളും ചൂടുവെള്ളത്തില് കഴുകി എടുത്ത, വേവിക്കാത്ത കാക്കയും പിന്നെ പേരു പോലും അറിയാത്ത വേറെ കുറെ സംഭവങ്ങളും ഒക്കെ തിന്നവനാ ഞാന്. ഇനി പാമ്പ് കൂടിയേ ബാക്കി ഉള്ളു.
ഇങ്ങനെ കമ്പനി കൂടി കറങ്ങി നടക്കുന്നത് കൊണ്ട് ഒത്തിരി സുഹൃദ് വലയങ്ങള് ഉണ്ടാക്കാന് സാധിച്ചന്കിലും ഇടക്കൊക്കെ നഷ്ടബോധം തോന്നിയിട്ടുമുണ്ട്. 'ഇന്നു വെള്ളമടിക്കാതിരുന്നന്കില്' എന്ന് ആലോചിച്ചു പോയ ചില നിമിഷങ്ങള്'.
കോളേജില് ആര്ട്സ് ഫെസ്റിവല്, യൂണിയന് ഇനാഗുരേഷന്, കോളേജ് ഡേ അങ്ങനെ എന്ത് സംഭവം ഉണ്ടായാല് പോലും ഞങ്ങളുടെ വക കലാപരിപാടികള് ഉണ്ടാവും. കലാപരിപാടി എന്നത് കൊണ്ട് ഞാന് ഉദ്ദേശിച്ചത് സ്റ്റേജില് കയറി അവതരിപ്പിക്കുന്ന കോപ്രായങ്ങള് അല്ല. അത്തരം ചീപ് ഏര്പ്പാടുകള്ക്ക് ഞങ്ങളെ കിട്ടില്ല. സദസ്സില് ഇരിക്കുന്നവരുടെ ഏറ്റവും പുറകില് നിന്നുകൊണ്ട് കൂവുക, പരിപാടികള് മാക്സിമം കുളമാക്കുക, പാട്ടുകള്ക്ക് നൃത്തം ചെയ്യുക, ഞാന് ഉദ്ദേശിച്ചത് ഡപ്പാന്കൂത്ത് തുള്ളല് തന്നെ. അങ്ങനത്തെ വീറും വാശിയുമേറിയ, ഏറ്റവും ധൈര്യം വേണ്ട പരിപാടികള്.
അതിന് മുന്പ് കോളേജിന് അടുത്തുള്ള 'പൂവത്തുങ്കല്', 'ചെത്തിമറ്റം', 'പുതുവേലി' മുതലായ സ്ഥലങ്ങളിലെ നാടന് പെട്രോള് ബന്കുകളില് നിന്നും അല്ലന്കില് 'സോഡിയാക്', 'സോണിയ', 'മഹാറാണി', 'രാജധാനി', 'ബ്ളൂമൂണ്്' തുടങ്ങിയ ഹൈ ടെക് പമ്പുകളില് നിന്നും ഇന്ധനം നിറച്ചുകൊണ്ടായിരിക്കും ഞങ്ങള് തയാറെടുപ്പുകള് നടത്തുക.
അന്ന് ഒരു കോളേജ് ഡേ ആയിരുന്നു. ഞങ്ങള് മൂന്നാം വര്ഷ ഭൌതികശാസ്ത്ര വിദ്ധ്യാര്ത്ത്തികള്. കോഴ്സ് കഴിഞ്ഞു പലരും പല വഴിക്കും പോകും. എല്ലാവര്ക്കും ഒന്നിച്ചു കൂടി അര്മാദിക്കാന് പറ്റുന്ന അവസാനത്തെ കോളേജ് ഡേ.
രാവിലെ തന്നെ 'കേളു' എന്ന പേരില് അറിയപ്പെട്ടിരുന്ന അനീഷ് എന്നോട് ചോദിച്ചു.
'എടാ, നമുക്ക് ഇന്ന് തകര്ക്കണ്ടേ?'
'പിന്നെ വേണ്ടേ, നീ എല്ലാരേയും വിളിക്ക്'
അന്ന് ഞങ്ങള് പാവങ്ങള്, എസ്. എം. എസ്., ചാറ്റിംഗ് മുതലായ സഭവങ്ങള് ക്യാമ്പസ്സില് പോപ്പുലര് ആകാത്ത കാലം. വിളിക്കുക എന്ന് പറഞ്ഞാല് ഓരോരുത്തരെയും ചെന്നു തപ്പിപ്പിടിക്കണം.
അങ്ങനെ ഒരു സെറ്റ് ഒത്തു വന്നു. കേളു, സ്റ്റീഫന്, 'അന്ധന്' ജെയിംസ്, ജേക്കു, രാജി, മാത്തന്, കരിംകുന്നം ജോസ്, ചാക്കോച്ചന്.... അങ്ങനെ ഒരു പട തന്നെ.
സാധാരണ ഞങ്ങള് ഗാന്ധിജിയുടെ ആള്ക്കാരാണ്. 'വിദേശിയെ ബഹിഷ്കരിക്കൂ, സ്വദേശിയെ സ്വീകരിക്കൂ' എന്ന് പറഞ്ഞത് അദ്ദേഹം ആണല്ലോ. ഞങ്ങളുടെ പോക്കറ്റുകള് അന്തോണി സര്ക്കാരിന്റെ ഖജനാവ് പോലെ ആയിരുന്നു താനും.
ബാറില് പോകുന്നതിനു മുന്പ് കോളേജ് ഡേ ക്ക് ആരാണ് വരുന്നത്, ഗാനമേള എപ്പോള് തുടങ്ങും ഇത്യാദി കാര്യങ്ങള് അറിയാന് ആര്ട്സ് ക്ലബ്ബ് സെക്റട്ടറി യെ സമീപിച്ചു.
അവനാനങ്കില് അതിലെ ആസനത്തിനു തീ പിടിച്ചത് പോലെ ഓടി നടക്കുന്നു.
'പുതിയ അപ്പനെ കണ്ടു പിടിക്കാന് നടക്കുവാണോഡാ?'
സസ്പെന്ഷന് കിട്ടിയപ്പോള് 'അപ്പനെ വിളിച്ചോണ്ട് വന്നിട്ട് ക്ലാസ്സില് കയറിയാല് മതി' എന്ന പ്രധാനാധ്യാപകന്റെ കല്പന അനുസരിക്കുന്നതിനു വേണ്ടി അപ്പനെ വാടകക്ക് കൊണ്ടുവന്ന ചരിത്രം അവനുണ്ട്.
'മിസ്റ്റര് തോമസ് ഓഫീസിലേക്ക് വരൂ' എന്ന് സാര് പറഞ്ഞപ്പോള് 'ആരാ ഈ തോമസ്?' എന്ന രീതിയില് വാടക അപ്പന് ചുറ്റും നോക്കി.
'എന്റെ അപ്പന്റെ പേരാണ് തോമസ്' എന്ന് അവന് അവിടെ നിന്നും വിളിച്ചു പറയാന് പറ്റില്ലല്ലോ. പാവത്തിന് രണ്ടു ആഴ്ച കൂടി സസ്പെന്ഷന് നീട്ടിക്കിട്ടി.
'അല്ലടാ, അധ്യക്ഷന് ഇതുവരെ വന്നില്ല'
'ആരാ?'
'ബാലചന്ദ്രന് ചുള്ളിക്കാട്'
'നിനക്കു ലാലേട്ടനെയോ മമ്മൂട്ടിയേയോ വിളിക്കാന് മേലാരുന്നോടാ അലവലാതീ'
'പിന്നെ അവര് എന്റെ അമ്മായിയുടെ അനിയന്മാരല്ലേ വിളിക്കുന്ന ഉടനെ വരാന്' (പറഞ്ഞ മറുപടി ശകലം മാറ്റങ്ങള് വരുത്തിയാണ് ഇവിടെ ക്വൊട്ട് ചെയ്തിരിക്കുന്നത്). അവന് തീ അണക്കാനുള്ള മാര്ഗം തേടി പോയി.
'ഉച്ച വരെ സമയം കളയാന് എങ്ങോട്ടാടാ നമ്മള് പോകുന്നത്?', ഞാന് കേളുനോട് ചോദിച്ചു.
'സ്ഥിരം പൂവത്തുംകല് ആയാലോ?'.
'വേണ്ട, ഇന്നു അവിടെ മുഴുവന് പൊടി ഇട്ട സാധനം ആയിരിക്കും. പിന്നെ തിരക്കും', രാജിക്ക് നല്ല അനുഭവ സമ്പത്ത്.
'ഇന്നു കോളേജ് ഡേ ആയതുകൊണ്ട് കുറച്ചൊക്കെ സ്റ്റാന്ഡേര്ഡ് വേണമല്ലോ. അതുകൊണ്ട് ഗാന്ധിജിയെ നമുക്കൊന്ന് മറക്കാം'
'എന്നാ സോഡിയാക്കില് നോക്കിയാലോ?'
'നമ്മടെ സാറുമ്മാരുടെ മുന്നില് തന്നെ ചെന്നു ചാടണോ? അത് ശേരിയാകില്ലടാ'.
'ഹോ സ്റ്റീഫന് മാത്രമെ ശകലം എനിക്കും ബഹുമാനം ഉള്ളു'
'അല്ല, അവര്ക്കു കൂടി വാങ്ങി കൊടുക്കാന് കാശില്ലാത്തത് കൊണ്ടാ'
'നമുക്കു റൂംഎടുക്കാടാ'
അങ്ങനെ സോഡിയാക്കിലെ അരണ്ട വെളിച്ചത്തില് ഇരുന്നു 'തേനീച്ച' യെ ഞങ്ങള് പൊതിഞ്ഞു. ചൂടു പൊറോട്ടയും ചപ്പാത്തിയും ചിക്കന്, ബീഫ് കറികളും.
'മണം ഉണ്ടോടാ?' കേളു എന്റെ മുഖത്തേക്ക് ഊതിയിട്ട് ഒരു ചോദ്യം.
'ഇതു സുഗന്ധമല്ലേടാ, നീയെന്തിനാ വിഷമിക്കുന്നേ?'
'ക്ലാസ്സിലെ പെണ്പിള്ളേര്ക്ക് ഈ മണം അടിച്ചാല് മോശം അല്ലെ അളിയാ?'
'പിന്നേ, നീ വല്യ പുണ്യാളന്. നവോദയയില് പഠിച്ചിരുന്ന കാലത്ത് ഹോസ്റ്റലില് നിന്നും രാത്രി മതില് ചാടി പുറത്തു പോയി ബ്രാണ്ടി അടിച്ചത് കയ്യോടെ പൊക്കിയപ്പോള് കിട്ടിയ അടിയുടെ പാടു ഇപ്പോഴും നിന്റെ ചന്തിയില് തന്നെ ഇല്ലേ?'
'പോടാ ****' 'രാജി, നീ ഫിറ്റ് ആണ്. ഇനി അടിക്കണ്ട'. ജയിംസിന്റെ ഉപദേശം.
'പോടാ അന്ധന് കൊണാപ്പാ. നീ വാള് വക്കാതെ നോക്കിയാ മതി'
'ഗാനമേള തുടങ്ങാരായെടാ. വേഗം തീര്ക്ക്'
ഒരു വിധത്തില് ബില് ഒക്കെ സെറ്റില് ചെയ്ത് ഞങ്ങള് കോളേജില് എത്തി. ഓഡിട്ടൊറിയത്തിന്ടെ പുറകിലത്തെ വാതിലിനടുത്ത് ചെന്നപ്പോള് അതിന് മുന്പില് നെഞ്ചും വിരിച്ച് 'സെബാന്', ഞങ്ങളുടെ ക്ലാസ് ഇന് ചാര്ജ്!
ഒരു അദ്ധ്യാപകന് എന്ന രീതിയില് സര് ഞങ്ങളോട് പെരുമാറാറുള്ളത് ക്ലാസ്സിനു അകത്തു വരുമ്പോള് മാത്രം. പുറത്തു ഞങ്ങളുടെ ആത്മ മിത്രം. സാറിനേപ്പറ്റി പറയാനാണങ്കില് ഒത്തിരിയുണ്ട്.
ടൂര് നു പോയപ്പോള് ഞങ്ങളുടെ കൂടെ ഇരുന്നു രണ്ടെണ്ണം വീശുകയും ആത്മാവിന് പുക കൊടുക്കുകയും ചെയ്ത 'സെബാന്'.
പ്രാക്ടിക്കല് എക്സാം ഇവാല്യുവേഷന് വേറെ കോളേജില് നിന്നും വന്ന സാറിനോട് നിര്ബന്ധിച്ച് എനിക്ക് ഫുള് മാര്ക്ക് വാങ്ങിത്തന്ന 'സെബാന്'
ടൂറിനു ഊട്ടിയില് നിന്നും മേട്ടുപ്പാളയത്തേക്ക് പോകുമ്പോള് 'മന്മത റാസാ' ഗാനത്തിന് ചുവടുകള് വച്ചിരുന്ന എന്നെ നോക്കി 'നിന്റെ താളം പോര. ഒന്നു കൂടി അടിചിട്ട് വന്നു തുള്ളടാ' എന്ന് മൊഴിഞ്ഞ 'സെബാന്'
സ്റ്റഡി ലീവിന്റെ സമയത്തും കോളേജില് വന്നു ജൂനിയര് പെണ്പിള്ളേരുമായി സോള്ളിക്കൊണ്ടിരുന്ന എന്നെ വിളിച്ച് ചീത്ത പറഞ്ഞ 'സെബാന്'
കോളേജ് ഇലക്ഷനില് കെ. എസ്. യു. എനിക്ക് സീറ്റ് തന്നത് അറിഞ്ഞപ്പോള് 'നീ ഇലക്ഷന് നില്ക്കരുത്, നിന്റെ കരിയറിനെ ബാധിക്കും' എന്ന് ഉപദേശിച്ച് പിന്തിരിപ്പിച്ച 'സെബാന്'.
അങ്ങനെ പെഴ്സനലി കക്ഷിക്ക് എന്നെ വല്യ കാര്യമായിരുന്നു.
സെബാനെ കണ്ടതും സംഘത്തിലെ പലരും പലവഴിക്ക് മുങ്ങി. എനിക്ക് ഓടാന് ഒരു അവസരം കിട്ടിയില്ല. ആദ്യരാത്രിയില് ഭര്ത്താവിനു മുന്നിലേക്ക് പോകുന്ന നവവധുവിന്റെ നാണത്തോടെ ഞാന് സെബാന്റെ അടുത്ത് ചെന്നു.
സെബാന് മുഖം ചുളിച്ച് എന്നെ നോക്കി, എന്നിട്ട് ചോദിച്ചു.
'എവിടെ പോയി കിടക്കുവാരുന്നടാ നീ ഇത്രയും നേരം?'
' അത് പിന്നെ.... ഇന്ന് കോളേജ് ഡേ ഒക്കെ അല്ലെ സാറേ'
'ബോധം വല്ലതും ബാക്കി ഉണ്ടോ?'
'പിന്നെ, ഗാനമേളക്ക് തുള്ളനമല്ലോ'
'പ്രൈസ് ഡിസ്ട്രിബ്യൂഷന്റെ സമയത്തെങ്കിലും നിനക്കു എത്താമായിരുന്നില്ലേടാ?'
'അതിന് എനിക്കെന്തു സമ്മാനം സാറേ'
'ഡാ, മരത്തലയാ'.
സാറിന് എന്നെ വേറെന്തോ വിളിക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു എന്നെനിക്കു തോന്നി.
'ബെസ്റ്റ് ഔട്ട്ഗോയിംഗ് സ്ടുഡന്റ്റ് അവാര്ഡ് നിനക്കായിരുന്നു'
ഞാന് വായും പൊളിച്ച് നിന്നു പോയി.
'എനിക്കോ???? ഞാന് അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല സാറേ'
'അത് ഇപ്പഴല്ലേടാ അനൌണ്സ് ചെയ്യൂ, നിന്റെ പേരു മൂന്നു പ്രാവശ്യം വിളിച്ചു. നീ അവാര്ഡ് മേടിക്കുമ്പം എനിക്കല്ലേടാ അതിന്റെ അഭിമാനം, നീ എന്റെ സ്ടുഡന്റ്റ് ആയതുകൊണ്ട്?'
ഒന്നും മിണ്ടാതെ തല കുനിച്ച് നിന്നതേ ഉള്ളു ഞാന്. അവാര്ഡ് പിന്നെ ഓഫീസ് റൂമില് പോയി വേണമെങ്കിലും വാങ്ങിക്കാം. പക്ഷെ കോളേജിലെ തരുണീമണികളുടെ മുന്നില് വച്ച് അത് കൈപ്പറ്റുക എന്ന് പറയുന്നത് ചില്ലറ കാര്യം വല്ലതും ആയിരുന്നോ? പോയ ബുദ്ധി പിടിച്ചാല് കിട്ടില്ലല്ലോ.
സോഡിയാക്കില് പോകാതിരുന്നന്കില് എന്ന് അറിയാതെ തോന്നിപ്പോയി. അന്ന് ഗാനമേളക്ക് ഡാന്സ് കളിക്കാനോ പ്രൈസ് കിട്ടിയതില് സന്തോഷമോ തോന്നിയില്ല. പിന്നീട് മൂന്നു വര്ഷം കൂടി കോളേജില് പഠിച്ചങ്കിലും അത് പോലെ ഒരു അവസരം എനിക്ക് വീണ്ടും കിട്ടിയതുമില്ല.
****
ഓഫ് ദ റെക്കോര്ഡ്: ആ അവാര്ഡിന് ഞാന് എങ്ങനെ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു എന്ന് നിങ്ങള്ക്ക് തോന്നിയത് പോലെ ഒരു സംശയം അന്ന് എനിക്കും തോന്നാതിരുന്നില്ല. പിന്നെ ക്ലാസ്സ് കട്ട് ചെയ്യലും പഞ്ചാര അടിയും അലമ്പ് പരിപാടികളും അല്പസ്വല്പം 'മധുര' പാനവും ഒക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നന്കിലും ബേസിക്കലി ഞാന് ഒരു 'നീറ്റ്' ആയിരുന്നത് കൊണ്ടും അക്കാദമിക് വിഷയങ്ങളില് തരക്കേടില്ലാത്ത പ്രകടനം കാഴ്ച വച്ചിരുന്നത് കൊണ്ടും എന്റെ പേരു നോമിനേറ്റ് ചെയ്തു എന്ന് ഞാന് അങ്ങ് വിശ്വസിച്ചു.